در سالهای اخیر، شرکت ملی پست ایران به عنوان یکی از ارکان اصلی جابهجایی مرسولات در کشور، با چالشهای عمدهای مواجه بوده است. از مشکلات زیرساختی تا رقابت با بازارهای غیررسمی، این مجموعه نیازمند بازنگری در ساختار و سرمایهگذاری در حوزههایی همچون حملونقل، دیجیتالیسازی و فرهنگسازی اجتماعی است.
محدوده فعالیت و چالش رقابتی
محمد احمدی، مدیرعامل شرکت ملی پست، اعلام کرده این شرکت سهمی بین ۷ تا ۱۰ درصد از جابهجایی سالانه ۳ میلیارد مرسوله در کشور دارد. با این حال، بازار غیررسمی یا گریمارکت سهم عمدهای از این جابهجاییها را به خود اختصاص داده است. این بازار شامل فعالیتهایی از قبیل پیکهای محلی، رانندگان مسافربری و حتی ارسال بسته توسط افراد شخصی است. فعالیتهایی که اغلب بدون استاندارد هستند و هزینههایی نظیر مصرف سوخت و ترافیک را به جامعه تحمیل میکنند.
“روزانه نزدیک به ۲ تا ۳ میلیون نفر برای سفرهای کاری به تهران میآیند. بسیاری از این موارد میتوانند با خدمات نیابتی یا پستی جایگزین شوند.”
– محمد احمدی، مدیرعامل شرکت ملی پست
چالشهای زیرساختی و ضرورت سرمایهگذاری
یکی از مسائل کلیدی که احمدی بر آن تأکید دارد، توسعهنیافتگی زیرساختهای حملونقل کشور است. به دلیل تحریمها و کمبود سرمایهگذاری مناسب از دهه ۸۰ به این سو، ناوگان هوایی ایران نتوانسته پاسخگوی نیازهای رو به رشد باشد. علاوه بر این، با تغییر نیازهای مردم از پاکت به مرسولات حجیم، ضرورت توسعه زیرساختها بیش از پیش احساس میشود.
احمدی توضیح میدهد که این تغییر نیاز به سرمایهگذاری قابل توجهی دارد که صرفاً از عهده دولت برمیآید. هزینههای بالا و نبود سازوکار اقتصادی قوی نیز باعث عدم تمایل بخش خصوصی به ورود به این حوزه شده است.
فرهنگسازی و ارتقای جایگاه پست در جامعه
یکی دیگر از چالشها، نگاه فرهنگی جامعه به شغل پستچی و خدمات پستی است. احمدی اظهار داشت که در بسیاری از کشورهای دنیا، شغل پستچی جایگاهی اجتماعی و ارزشمند دارد، اما در ایران این شغل چندان مورد احترام نیست. این مسئله، علاوه بر تأثیرات اجتماعی، موجب شده انگیزه و رضایت شغلی در این حرفه پایین باشد.
“نظام اقتصادی ما، متاثر از تعرفههای دولتی، فاصله زیادی با هزینه تمام شده خدمات دارد. این مسأله باعث نارضایتی نیروی انسانی و کاهش کیفیت خدمات شده است.”
– محمد احمدی، مدیرعامل شرکت ملی پست
سهم پست ایران در ردهبندی جهانی
شرکت ملی پست ایران رتبه ۳۷ را در نظام اتحادیه جهانی پست کسب کرده است. این رتبه بر اساس معیارهایی نظیر سطح دسترسی، کیفیت خدمات، پایداری و اطمینان به دست آمده است. احمدی با ورود اپراتورهای رسمی به صنعت پست، به فرصتهای کاری سیستماتیک و حرفهای این حوزه اشاره میکند اما متذکر میشود که چالشهایی نظیر افزایش ترافیک، مصرف انرژی و هزینههای اجتماعی همچنان پابرجاست.
“وقتی یک پستچی سفری را آغاز میکند، میتواند از ۵۰۰ سفر غیرضروری جلوگیری کند. اما عدم نگاه سیستماتیک به این موضوع، مشکلاتی مانند ترافیک شهری را تشدید میکند.”
– محمد احمدی، مدیرعامل شرکت ملی پست
راهکارها و مسیر پیش رو
برای بهبود وضعیت پست ملی، چند اقدام اساسی لازم است:
- افزایش سرمایهگذاری دولت در زیرساختها به ویژه در حملونقل هوایی و زمینی.
- تشویق بخش خصوصی از طریق ایجاد انگیزه و حذف موانع اقتصادی در این حوزه.
- تبدیل دیدگاه فرهنگی جامعه به شغل پستچی و خدمات پستی به عنوان بخشی استراتژیک و ضروری از اقتصاد کشور.
- استفاده از فناوریهای نوین برای بهبود کارایی و شفافیت در خدمات پستی.
نتیجهگیری نهایی
شرکت ملی پست ایران در تقاطع پیچیدهای از فرصتها و چالشها قرار دارد. با سرمایهگذاری در زیرساختها، کاهش سهم بازارهای غیررسمی و ایجاد فرهنگ جدید، این سازمان میتواند نه تنها کیفیت خدمات خود را بالا ببرد بلکه نقشی استراتژیک در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور ایفا کند. همراهان گرامی، نظر شما درباره مشکلات و راهکارهای ارائهشده چیست؟ آیا فکر میکنید دولت و بخش خصوصی میتوانند با همکاری، این چالشها را حل کنند؟ دیدگاههای ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید!
دیدگاه ها