پروتئین یکی از عناصر حیاتی برای بازسازی بافتهای عضلانی و رشد آنهاست، و همواره این بحث وجود داشته که کدام منبع پروتئین (حیوانی یا گیاهی) بهترین گزینه برای افزایش عضله است. مطالعهی جدید، تصورات قدیمی را به چالش کشیده و نتایج شگفتآوری را ارائه میدهد. در این مقاله، به بررسی عمیق این پژوهش پرداخته و پیامدهای آن را برای تمرینات ورزشی تحلیل میکنیم.
چرا این مطالعه اهمیت دارد؟
برای سالها تصور میشد که پروتئین حیوانی مثل گوشت، تخممرغ و لبنیات به دلیل داشتن تمامی اسیدهای آمینه ضروری و جذب سریعتر، بر منابع گیاهی مانند حبوبات و آجیل در رشد عضلات برتری دارد. مطالعهی جدید توسط پژوهشگران دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین نشان داده که این باور چندان درست نیست. این اتفاق نکتهی مهمی را برای ورزشکاران و افرادی که به دنبال رژیمهای غذایی پایدارتر هستند، روشن میسازد.
روش انجام مطالعه
در این تحقیق، ۴۰ شرکتکننده فعال از نظر جسمی (۲۸ مرد و ۱۲ زن) در گروه سنی ۲۰ تا ۴۰ سال قرار گرفتند. ابتدا همه افراد برای آمادهسازی بدن خود یک رژیم هفت روزه پیشتعیین شده دریافت کردند. سپس، به طور تصادفی به یک رژیم گیاهی یا همهچیزخواری وارد شدند. رژیم همهچیزخواری شامل پروتئینهایی بود که حداقل ۷۰ درصد آن از منابع حیوانی تامین میشد. از سوی دیگر، رژیم گیاهی با تمرکز ویژه بر تعادل اسیدهای آمینه تنظیم شده بود.
هر فرد ۱.۱ تا ۱.۲ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف میکرد و در دو گروه متفاوت قرار گرفت: گروهی که پروتئین را در سه وعده مساوی مصرف میکردند و گروهی که مصرف خود را در پنج وعده با تمرکز بر وعدههای انتهایی روز تقسیم کرده بودند.
نتایج شگفتآور: منابع پروتئین تفاوتی ندارند
این پژوهش نشان داد که هیچ تفاوتی در نحوه استفاده عضله از دو منبع پروتئین (حیوانی و گیاهی) وجود ندارد. تفاوتی هم بین شرکتکنندگانی که پروتئین یکجا مصرف میکردند و آنهایی که آن را تقسیم میکردند مشاهده نشد. نیکلاس برد، محقق ارشد مطالعه، بیان میکند:
«قبلاً فکر میکردیم که کیفیت پایینتر پروتئینها یا پروتئینهای سختتر هضم میتوانند با تقسیمشدن در وعدههای مختلف بهبود یابند. اما نتایج نشان داد که چنین تقسیمبندی ضرورتی ندارد.»
– نیکلاس برد، محقق ارشد
تحلیلی بر باورهای رایج
تا پیش از این، باور عموم بر این بود که پروتئینهای حیوانی به دلیل جذب سریعتر، گزینه بهتری برای رشد عضله هستند. اما تحقیق نشان میدهد پروتئینهای گیاهی اگر به درستی ترکیب شوند و از نظر اسید آمینه کافی باشند، به همان اندازه موثر خواهند بود. این یافته یک گام رو به جلو برای ترویج رژیمهای گیاهی و پایدارتر است.
در مطالعات قبلی، معمولاً شرکتکنندگان پروتئین بیشتری نسبت به نیاز واقعی خود مصرف میکردند (۱.۶ تا ۱.۸ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن). اما در این مطالعه میزان مصرف پروتئین متعادلتر و نزدیک به نیاز واقعی افراد تنظیم شده بود. این روش باعث شد که نتایج بازتابدهندهی واقعیتهای زندگی روزمره باشد.
پروتئین کافی؛ نه نوع منبع، بلکه میزان آن مهم است
برد تأکید میکند که برای افراد ورزشکار و علاقهمندان به تناسب اندام، مهم نیست که پروتئین از چه منبعی تامین شود؛ بلکه مهم این است که مقدار کافی و کیفیت مناسب پروتئین مصرف شود. استفاده از آب سنگین (D20) در طول مطالعه به محققان کمک کرد که نحوه مصرف پروتئینها در بدن را بررسی کنند و به این نتیجه برسند که منابع گیاهی و حیوانی تفاوتی در این زمینه ندارند.
دیدگاه آینده
در حالی که این مطالعه نشان داد رژیمهای گیاهی و حیوانی تاثیر مشابهی بر رشد عضله دارند، ممکن است عوامل دیگری نظیر شاخصهای محیطی، هزینه، و حتی تاثیرات روانی بر ترجیحات غذایی مورد توجه قرار گیرند. نتایج این تحقیق میتواند در توسعه رژیمهای غذایی مناسب برای ورزشکاران حرفهای و حتی عامه مردم تحولی ایجاد کرده و روند جایگزینی منابع پروتئینی پایدار را تسهیل کند.
نتیجهگیری نهایی
این تحقیق به ما نشان داد که در مصرف پروتئین برای ساخت عضله، کیفیت کلی رژیم غذایی و استفاده متعادل از پروتئین، مهمتر از نوع منبع آن است. چه گوشتخوار باشید و چه گیاهخوار، توجه به دریافت اسیدهای آمینهی ضروری و نیازهای روزانه بدن کلیدی است. بنابراین، دیگر نیازی به نگرانی در مورد بزهگیری از منابع پروتئین نیست.
شما چه نظری در این مورد دارید؟ آیا تجربهای از استفاده از منابع گیاهی یا حیوانی برای رشد عضلات خود دارید؟ تجربیات خود را با ما و دیگر خوانندگان در بخش نظرات به اشتراک بگذارید!
دیدگاه ها