در جهان امروز، هوش مصنوعی به یکی از موضوعات کلیدی در توسعه فناوریها و صنایع تبدیل شده است. حالا، در ایران نیز بحثهای گستردهای پیرامون قواعد و قوانین مرتبط با استفاده از این فناوری پیشرفته شکل گرفته است. با طرح پیشنهادی جدید مجلس شورای اسلامی برای ساماندهی هوش مصنوعی، سؤالات بسیاری درباره آینده این فناوری در کشور مطرح شده است. این مقاله به بررسی جزئیات این طرح، پیامدهای احتمالی آن و چالشهایی که در مسیر اجرای آن وجود دارند، میپردازد.
ساماندهی هوش مصنوعی؛ چرا اکنون؟
براساس اظهارات رضا تقیپور، رئیس فراکسیون هوش مصنوعی مجلس، طرح ساماندهی هوش مصنوعی که شامل ۱۴ ماده کلیدی است، مراحل نهایی خود را در کمیسیون صنایع طی میکند و به زودی به صحن مجلس ارائه میشود. این تصمیم در زمانی اتخاذ شده که جهان به سرعت به سمت دیجیتالی شدن حرکت میکند و بسیاری از کشورها قوانین دقیقی برای استفاده از هوش مصنوعی تدوین کردهاند.
این طرح به مسائل مهمی از جمله سازماندهی کلان، تقسیم وظایف بین نهادها و حکمرانی داده میپردازد. اما نکتهای که توجه بسیاری را جلب کرده، عدم تمرکز اولیه بر موضوع جرمانگاری در هوش مصنوعی است.
چالشهای تقنینی در حوزه هوش مصنوعی
تقیپور در اظهارات خود تأکید کرده است که هوش مصنوعی تنها به یک قانون جامع نیاز ندارد؛ بلکه زنجیرهای از قوانین مختلف برای مدیریت تمامی ابعاد آن مورد نیاز است. از جمله این ابعاد میتوان به:
- حکمرانی دادهها
- روش ارائه خدمات مبتنی بر هوش مصنوعی
- حمایت از کسبوکارهای مبتنی بر این فناوری
عدم تقنین دقیق میتواند منجر به سردرگمیهای قانونی و حتی وضع قوانین ناهماهنگ در کشور شود که این موضوع تأثیرات منفی بر نوآوری، تولید و صادرات فناوریهای بومی خواهد داشت.
نقش شورای عالی فضای مجازی در حکمرانی هوش مصنوعی
رئیس فراکسیون هوش مصنوعی مجلس اشاره کرد که این موضوع نه تنها در سطح مجلس، بلکه در شورای عالی فضای مجازی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این شورا به عنوان نهادی فرابخشی، وظیفه برنامهریزی و سیاستگذاری برای مدیریت فضای مجازی کشور را بر عهده دارد.
«هوش مصنوعی یکی از حوزههایی است که در شورای عالی فضای مجازی به طور کلی مورد بحث قرار گرفته و تصمیمگیری درباره آن نیازمند دیدگاه جامعتری است.»
– رضا تقیپور
از این رو، انتظار میرود نقش این شورا در هماهنگی میان نهادها و ایجاد رویکردهای ملی برای استفاده بهینه از هوش مصنوعی اهمیت ویژهای پیدا کند.
حمایت از سکوهای داخلی و چالش رقابت
رضا تقیپور درباره سیاستهای حمایتی کشور از سکوهای داخلی فضای مجازی نیز صحبت کرد. وی با اشاره به وجود هزاران سکوی داخلی و بینالمللی بیان کرد که کشور نباید فضای مجازی را به چند سکوی خاص محدود کند.
این رویکرد نشاندهنده عزم دولت برای تقویت زیرساختهای داخلی و کاهش وابستگی به سکوهای خارجی است. اما آیا این اقدامات به تنهایی کافی خواهد بود؟ سوالی که بسیاری از تحلیلگران مطرح کردهاند این است که تا چه اندازه میتوان با پلتفرمهای خارجی رقابت کرد، در حالی که کاربران انتظار خدمات سریعتر و جامعتر دارند.
آیا جرمانگاری هوش مصنوعی نیاز است؟
یکی از سوالات کلیدی که در این طرح به آن پرداخته نشده است، موضوع جرمانگاری در حوزه هوش مصنوعی است. آیا قوانین موجود برای مدیریت جرائم احتمالی در این حوزه کافی هستند؟
در حال حاضر، استفاده نادرست از هوش مصنوعی، از جمله تحلیلهای ناقص داده یا تصمیمات اشتباه، میتواند منجر به آسیبهای فردی یا اجتماعی شود. آیا نباید قوانین سختگیرانهای برای مجازات این نوع جرائم وضع شود؟
به نظر میرسد که نیاز به قانونگذاری دقیقتر در این زمینه وجود دارد، اما زمان آن هنوز به درستی مشخص نشده است.
چشمانداز آینده هوش مصنوعی در ایران
در صورتی که طرح ساماندهی هوش مصنوعی به درستی پیادهسازی شود، میتوان انتظار داشت که این فناوری به یکی از شتابدهندههای اقتصادی در کشور تبدیل شود. حمایت از استارتآپها، تسهیل فرآیند صادرات محصولات فناورانه، و تدوین استانداردهای جهانی برای حضور در بازارهای بینالمللی از جمله نتایج مثبت این طرح خواهند بود.
اما از سوی دیگر، عدم هماهنگی میان نهادها یا اعمال قوانین سختگیرانه میتواند مسیر پیشرفت را مسدود کند. برای موفقیت، نیاز به یک استراتژی جامع و همهجانبه است که همه ذینفعان از جمله دولت، بخش خصوصی و جامعه علمی را شامل شود.
تفکرات نهایی
طرح ساماندهی هوش مصنوعی فرصتی بزرگ برای ایران است تا در مسیر تحول دیجیتال، جایگاه خود را در جهان تثبیت کند. با این حال، چالشهای موجود از جمله حقوقی، فنی و اجرایی نباید نادیده گرفته شوند.
نظر شما درباره این طرح چیست؟ آیا قوانین جدید میتوانند بستری مناسب برای استفاده گسترده و توسعه این فناوری فراهم کنند یا موانعی جدید ایجاد میکنند؟ لطفاً دیدگاههای ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید.
دیدگاه ها