ریلگذاری به عنوان یکی از زوایای توسعه پایدار و حملونقل ایمن و کارآمد، همواره در کشورهای توسعهیافته یکی از زیرساختهای اساسی محسوب شده است. در ایران، با توجه به جایگاه ژئوپلیتیکی و اهمیت کریدورهای ترانزیتی، تکمیل پروژههای ریلگذاری نه تنها سبب کاهش چشمگیر در مصرف انرژی میشود، بلکه بستری مناسب برای تقویت روابط تجاری بینالمللی فراهم میکند. در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف این موضوع، اقدامات انجامشده و چشماندازهای پیشرو میپردازیم.
صرفهجویی انرژی با گسترش حملونقل ریلی
یکی از بزرگترین مزایای حملونقل ریلی نسبت به جادهای، مصرف سوخت پایینتر آن است. طبق اظهارات دکتر فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، مصرف سوخت در حملونقل ریلی تنها یکپنجم حملونقل جادهای است. این تفاوت چشمگیر نه تنها میتواند منجر به صرفهجویی اقتصادی شود، بلکه کاهش آلایندهها و حفاظت از محیطزیست را نیز تسهیل میکند. همچنین، ایران به دلیل وابستگی بیشتر به سوختهای فسیلی، انتخاب حملونقل ریلی را راهکاری عملی برای کاهش مصرف انرژی ملی میداند.
ایران و موقعیت ژئوپلیتیکی بینظیر
ایران به عنوان یکی از مهمترین کریدورهای ترانزیتی جهان، امکانات بینظیری برای اتصال کشورهای همسایه به آبهای آزاد دارد. اما همانگونه که وزیر راه و شهرسازی اشاره کردهاند، پیشرفت ایران در ریلگذاری در سالهای اخیر در مقایسه با برخی همسایگان شمالی رضایتبخش نبوده است. تکمیل خطوط ریلی شرق به غرب و شمال به جنوب، به دلیل اهمیت آنها در توسعه تجارت منطقهای و فرامنطقهای، باید به یکی از اولویتهای اصلی سیاستگذاران تبدیل شود.
“ریلگذاری همسایههای شمالی، تا مرزهای ما تکمیل شده است. در سالها گذشته، اقدامات ما نسبت به کریدورهای ریلی شایسته نبوده است.”
– فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی
سرمایهگذاری در زیرساختهای ریلی
در مراسم سرمایهگذاری در صنعت حملونقل ریلی کشور، قراردادهایی به ارزش بیش از ۷۵۰ میلیون دلار به امضا رسید. این قراردادها به منظور خرید بیش از هزار دستگاه انواع واگنهای مسافری و باری و همچنین لوکوموتیوهای مدرن صورت گرفته است. این اقدامات بیتردید کمک شایانی به ارتقای ظرفیت حملونقل ریلی کشور خواهد کرد. وزیر راه و شهرسازی از این پروژهها به عنوان یکی از گامهای مهم در رفع گلوگاههای زیرساختی یاد کرد.
نگاهی به آینده: تأثیرات اقتصادی و اجتماعی
توسعه خطوط ریلی نه تنها اقتصادی، بلکه از منظر اجتماعی نیز تأثیر بسزایی دارد. پیشبینی میشود که با تکمیل شبکههای ریلی ایران، فرصتهای شغلی جدید ایجاد شود، هزینههای جوانب تجاری کاهش یابد و همچنین شهرهای دورافتاده به خدمات و امکانات بیشتری دسترسی پیدا کنند. کاهش فشار بر شبکههای جادهای و کاهش تصادفات نیز از دیگر مزایای قابل تأمل این پروژهها است. از سوی دیگر، ایران با تقویت شبکه خطوط ریلی خود، میتواند به عنوان هاب حملونقل منطقهای جایگاه خود را مستحکمتر کند.
نتیجهگیری
سرمایهگذاری در زیرساختهای ریلی کشور یک ضرورت اجتنابناپذیر برای پیشرفت اقتصادی، کاهش آلایندهها و بهبود کیفیت زندگی شهروندان است. ایران با داشتن پتانسیلهای فراوان، میتواند نه تنها به صرفهجویی چشمگیر در مصرف انرژی دست یابد، بلکه به یکی از بازیگران مهم در عرصه حملونقل بینالمللی تبدیل شود. اکنون زمان آن رسیده است که دولت و بخش خصوصی با همدلی و همکاری، گامهای اساسی در این مسیر بردارند.
نظر شما درباره وضعیت فعلی ریلگذاری در ایران و امکان بهرهبرداری بهتر از این ظرفیت چیست؟ لطفاً دیدگاهها و پیشنهادات خود را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
دیدگاه ها