تغییرات ژئوپولیتیکی و مخاطرات طبیعی، ذهن بسیاری از دانشمندان و متخصصان را به سوی موضوعی اساسی معطوف کرده است: چگونه می‌توان در شرایط وقوع یک فاجعه جهانی از گرسنگی جمعی جلوگیری کرد؟ پژوهش‌های تازه نشان می‌دهند که انتخاب محصولات مناسب کشاورزی در دوران پسا‌فاجعه می‌تواند کلید بقا برای جوامع شهری باشد.
چرا کشاورزی در شرایط فاجعه اهمیت دارد؟
در شرایط وقوع فجایعی گسترده مانند زمستان هسته‌ای، فوران ابرآتشفشان‌ها یا برخورد سیارک‌ها، تغییرات اقلیمی جدی ایجاد خواهد شد که قادر است چرخه‌های کشاورزی جهانی را مختل کند. دمای پایین، کاهش نور خورشید، و عدم دسترسی به منابع ضروری، ضرورت استفاده از کشاورزی شهری و محصولات مقاوم را به موضوعی غیرقابل اجتناب تبدیل می‌کند.
محصولات بهینه برای بقای شهری
براساس پژوهش‌ها، محصولاتی مانند اسفناج، چغندر قند، نخودفرنگی و سیب‌زمینی به دلیل تحمل بالا نسبت به شرایط سخت اقلیمی، به‌عنوان بهترین گزینه‌ها برای کشاورزی شهری معرفی شده‌اند. در شرایط عادی اقلیمی، نخودفرنگی به دلیل غنی بودن از پروتئین و مصرف کم‌زمین قابل توجه است. اما در زمستان هسته‌ای، ترکیبی از گندم (۹۷ درصد) و هویج (۳ درصد) پیشنهاد می‌شود که توانایی رشد در دمای پایین‌تر را دارند.
“اگر می‌خواهید کسی را سیر کنید، کشت نخود فرنگی میزان زمین مورد نیاز برای تغذیه آن شخص را به حداقل می‌رساند.”
– مت بوید، نویسنده اصلی پژوهش
چالش‌های کشاورزی شهری
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که فضای سبز شهری به‌تنهایی قادر به تأمین غذای کل جمعیت شهر نیست. در بهترین حالت، زمین‌های کشاورزی شهری می‌توانند حدود ۲۰ درصد از نیازهای جمعیت را تحت شرایط عادی و فقط ۱۶ درصد را در زمستان هسته‌ای تأمین کنند. برای رفع باقی نیازها، مناطق حومه‌ای نیز باید به کار گرفته شوند.
نقش فناوری در کشاورزی آخرالزمانی
فناوری‌های پیشرفته مانند کشاورزی عمودی، گلخانه‌های کنترل شده، و حتی پرورش مواد غذایی مصنوعی (مانند گوشت بیولوژیکی) می‌توانند نقش مؤثری در کاهش وابستگی به شرایط اقلیمی طبیعی ایفا کنند. توسعه سیاست‌های کشاورزی مقاوم به فاجعه و هماهنگی با چالش‌های جدید از دیگر راهکارهای پیشنهادی است.
راهکارهای پیشنهادی برای آینده
برای آماده‌سازی بهتر جوامع، شهرها باید زمین‌های حومه‌ای را برای کشت محصولات بهینه‌تر سازماندهی کنند. همچنین، برنامه‌ریزی‌های بلندمدت شامل آزمایش‌های خاک و توسعه زیرساخت‌های آبیاری می‌تواند تضمین‌کننده تولید پایدار در شرایط اضطراری باشد. به‌علاوه، اطلاع‌رسانی و آموزش کشاورزی در سطح محلی باید در برنامه‌های دولت قرار گیرد.
افق پیش‌رو: تأمین انرژی و سوخت
یکی دیگر از مسائل مهم در شرایط فاجعه، تولید سوخت زیستی برای ماشین‌آلات کشاورزی است. به‌عنوان مثال، کشت محصولاتی مانند کلزا می‌تواند به جایگزینی سوخت‌های سنتی کمک کند. مطالعه نشان داده است که حدود ۱۱۰ هکتار زمین برای تأمین سوخت زیستی لازم خواهد بود.
دیدگاه‌های کارشناسان
اگرچه این پژوهش‌ها گام بزرگی در جهت پیش‌بینی و برنامه‌ریزی شرایط بحرانی هستند، ولی همچنان عوامل ناشناخته متعددی مانند کیفیت خاک و محدودیت‌های زیرساختی می‌توانند نتایج را تحت‌الشعاع قرار دهند. مت بوید، نویسنده پژوهش، تأکید دارد که این تحقیقات یک نقطه شروع هستند و نیازمند توسعه بیشتر می‌باشند.
نتیجه‌گیری
آمادگی برای آینده‌ای نامعلوم مستلزم ترکیب علم، فناوری، و سیاست‌های کاربری زمین است. از کشت محصولات مقاوم گرفته تا استفاده از فناوری‌های کشاورزی پیشرفته، تمامی این اقدامات می‌توانند بقای بشریت را در شرایط بحرانی تضمین کنند. نظر شما چیست؟ آیا برنامه‌های کشاورزی شهری در کشور ما نیز باید به سمت مقاوم‌سازی در برابر فاجعه گام بردارد؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید و در بحث شرکت کنید.
دیدگاه ها