پرونده حقوقی بزرگ میان نویسندگان و شرکت متا به نقطه‌ای حساس رسیده است. این پرونده درباره نقض احتمالی حق نشر توسط متا، با استفاده از کتاب‌های نویسندگان برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی، همچنان در جریان است و اخیراً به مزیت نویسندگان پیشرفت کرده است.

پیش‌زمینه‌ای از پرونده

در پرونده‌ی Kadrey vs. Meta، برخی نویسندگان مشهور از جمله ریچارد کادری، سارا سیلورمن و تا-نهیسی کوتس، ادعا کرده‌اند که متا بدون اجازه از آثار آن‌ها برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی خود، نظیر Llama، استفاده کرده است. همچنین، این شرکت متهم به حذف اطلاعات مدیریت حق نشر (CMI) مرتبط با آثار این نویسندگان شده است.

دفاعیات متا

متا در واکنش به این شکایت اعلام کرده است که استفاده از داده‌های کتاب‌ها تحت چارچوب قانونی «استفاده منصفانه» (Fair Use) بوده و نویسندگان صلاحیت طرح چنین شکایتی را ندارند. با این حال، قاضی وینس چابریا، این توضیحات را به‌طور کامل نپذیرفته و با بخشی از ادعاهای نویسندگان همراهی کرده است.

حکم قاضی

چابریا در حکم اخیر خود اعلام کرده که ادعای نویسندگان درباره نقض حق نشر، آسیب ملموسی برای تشکیل پرونده‌های قضایی محسوب می‌شود. همچنین، او اعلام کرده که ادله کافی وجود دارد که متا عمداً اطلاعات مدیریت حق نشر (CMI) را حذف کرده است تا فعالیت‌های خود را در این زمینه پنهان کند.

“حکم قاضی نشان می‌دهد که سیستم قضایی ایالات متحده به پرونده‌های حق نشر در زمینه هوش مصنوعی توجه ویژه‌ای دارد.”

– تحلیلگر حقوق نشر

بخشی از پرونده رد شد

در حالی که قاضی بخشی از ادعاهای نویسندگان از جمله اتهامات مربوط به قانون دسترسی و کلاهبرداری داده‌های رایانه‌ای کالیفرنیا (CDAFA) را رد کرد، این شکایت به دلیل عدم اثبات دسترسی متا به سرورها یا کامپیوترهای شخصی نویسندگان مورد پذیرش قرار نگرفت. با این حال، این تصمیم تاثیری بر سایر ادعاهای اصلی پرونده ندارد.

اهمیت این پرونده در دنیای فناوری

پرونده نویسندگان علیه متا اهمیت فراوانی برای صنعت هوش مصنوعی و مسائل کپی‌رایت دارد. اسناد دادگاه نشان می‌دهند که حتی مارک زاکربرگ، مدیرعامل متا، در تصمیم‌گیری برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی از داده‌های کپی‌رایت‌شده دست داشته است. این موضوع جنبه‌های حقوقی جدیدی را در مورد استفاده از داده‌ها برای آموزش هوش مصنوعی به ظهور رسانده است.

نتیجه‌گیری

این پرونده فراتر از یک دعوای حقوقی ساده است و به‌طور مستقیم به بحث‌های مرتبط با حق نشر و بهره‌گیری از داده‌ها در حوزه هوش مصنوعی مربوط می‌شود. حکم اخیر قاضی نشان می‌دهد که حداقل بخشی از ادعاهای نویسندگان علیه متا قابل پیگیری است. این موضوع می‌تواند پیامدهای بزرگی برای شرکت‌های فعال در زمینه هوش مصنوعی و نحوه استفاده از داده‌های کپی‌رایت‌شده داشته باشد.