آیا سفرهای دریایی جوامع شکارچیگردآورنده پیش از توسعه کشاورزی آغاز شده است؟ نتایج جدیدی که از کاوشهای باستانشناسی در جزیره مالت بهدست آمده، باورهای رایج درباره روند تحول اجتماعی در اروپای میانسنگی را کاملاً زیر سؤال میبرد و نشان میدهد که باید در زمینه تاریخ این منطقه بازنگری جدی انجام داد.
کشفی که تاریخ را بازنویسی میکند
در غاری بهنام «لاتنیا» واقع در منطقه شمالی «ملیحا» در جزیره مالت، یافتههایی بهدست آمده که نشاندهنده حضور انسانها در این منطقه حدوداً ۸۵۰۰ سال پیش است. این موضوع یک هزار سال قبل از ظهور کشاورزان اولیه در این جزیره را نشان میدهد. این یافتهها شامل ابزارهای سنگی، بقایای اجاق، و زبالههای غذایی مانند استخوانهای حیوانات و منابع دریایی است. این نتایج پیشینۀ دریانوردی جوامع اولیه انسان را به سطح کاملاً جدیدی میبرد.
ابزارها و روشهای دریانوردی باستانی
برخلاف تصورات اولیه که دریانوردی را یک پدیده پس از توسعه کشاورزی میداند، شواهد بهدست آمده از این غار حاکی از آن است که این جوامع شکارچیگردآورنده توانستهاند با استفاده از قایقهای ساده و بدون بادبان، فاصلههای دریایی طولانی را طی کنند. مطالعات نشان میدهند که این مردمان، با استفاده از جریانهای سطحی دریا، بادهای غالب، ستارگان، و نشانههای طبیعی توانستهاند مسافتهایی حداقل به طول ۱۰۰ کیلومتر را طی کنند؛ آنهم با سرعتی حدود ۴ کیلومتر در ساعت که در آن زمان بسیار شگفتانگیز بود.
“ما شواهد فراوانی از استفاده از گونههای مختلف جانوران و منابع دریایی را پیدا کردیم که نشان میدهد مردم آن زمان در منقرض شدن آنها نقش داشتهاند.”
النور اسکری، نویسنده اصلی مقاله
تاثیرات زیستمحیطی و اجتماعی
نتایج این پژوهش نشان میدهد که حضور انسانها در جزیره مالت و شکار گونههای جانوری خشکی و دریایی احتمالاً تأثیرات قابلتوجهی بر محیطزیست محلی داشته است. در میان پسماندهای غذایی کشف شده، حیواناتی مانند گوزن قرمز، لاکپشت، پرندگان، و حتی منابع مختلف دریایی مانند فُک، ماهی و خرچنگ پیدا شده است. این تنوع در منابع نشاندهنده سطح بالای مهارت و همکاری اجتماعی این جوامع است.
علاوه بر این، این یافتهها احتمال ارتباطات دریایی میان جوامع مختلف اروپای میانسنگی را مطرح میکند که میتواند تأثیر بیشتری بر درک ما از توسعه تمدن مدیترانهای داشته باشد. بر اساس این کشفها، شاید برخی از گونههای جانوری در این منطقه به دلیل شکار بیرویه توسط این گروههای انسانی منقرض شده باشند.
چالشهای پیش روی پژوهش
این مطالعات هرچند بسیار جالب توجهاند، اما همچنان چالشهای فراوانی همچون محدودیتهای روششناختی و تعیین دقیق زمان حضور انسانها در این جزایر را بههمراه دارند. توسعه فناوریهای نوین در مطالعه آثار انسانی و دانش باستانشناسی ممکن است دیدگاههای گستردهتری را درباره این دوره از تاریخ بشریت ارائه دهد.
نتیجهگیری نهایی
کشفیات انجامشده در مالت نه تنها تصویر جدیدی از زندگی و تواناییهای دریانوردی انسانهای پیشاتاریخ ارائه میدهند، بلکه نشان میدهند که تاریخ توسعه اجتماعی و زیستمحیطی انسانها پیچیدهتر از آن چیزی است که تصور میشد. این یافتهها پرسشهای مهمی درباره تعامل جوامع با محیطزیست، ارتباطات فرهنگی و تحولات اجتماعی مطرح میکنند.
حال سؤال این است: آیا ممکن است نقاط دیگری در جهان وجود داشته باشند که تاریخ تمدن انسانی را فراتر از تصورات فعلی ما گسترش دهند؟ نظرات ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید و درباره این موضوع شگفتانگیز بیشتر صحبت کنید.
دیدگاه ها